اکبر گلپایگانی - شبگرد
نه مِی مونده نه مستی
شبام‌و غم گرفته
مِثِ اینه که ساقی برام ماتم گرفته
مِثِ اینه که ساقی برام ماتم گرفته.
یه سرگردونِ صحرام
یه مجنونم یه شبگرد
نمیدونی چه تنهام نمیدونی چه پُر درد
نمیدونی چه پُر درد.
نه مِی مونده نه مستی
واسه دل‌های خسته
مِثِ اینه که ساقی سبوهاش‌و شکسته
مِثِ اینه که صد سال
گذشته از جوونی
چه دردی داری ای‌دل از این بی‌آشیونی.
غم اومد قدِ سیلاب دلِ دیوونه‌م‌و برد
نه تنها آب و دونه تمومِ لونه‌م‌و برد
نداره برگ و باری دیگه آب و گِلِ من
اشارت‌های عاشق نمیشناسه دلِ من.
یه سرگردونِ صحرام
یه مجنونم یه شبگرد
نمیدونی چه تنهام نمیدونی چه پُر درد
نمیدونی چه پُر درد.
نه مِی مونده نه مستی
واسه دل‌های خسته
مِثِ اینه که ساقی سبوهاش‌و شکسته
مِثِ اینه که ساقی برام ماتم گرفته.
دلِ من شورِ عشق‌و نمیشناسِه عزیزم
ولی تو هر نگاهت یه الماسِه عزیزم
مِثِ اینه که صد سال گذشته از جوونی
چه دردی داره این‌دل از این بی‌آشیونی.
یه سرگردونِ صحرام
یه مجنونم یه شبگرد
نمیدونی چه تنهام نمیدونی چه پُر درد
نمیدونی چه پُر درد.
خواننده اکبر گلپایگانی
آهنگ‌ساز و تنظیم‌کننده فریدون خوشنود