هایده ـ شب میخونه
واسه من که دل‌شکسته‌م…
از غمِ زمونه خسته‌م
اگه مستی‌ام نباشه مِی‌پرستی‌ام نباشه
دیگه چی تو زندگی درمونِ دردایِ منه
اگه مِیخونه نباشه پَس کجا جای منه.
من میخوام به‌خونۀ خدا برم
اگه مِیخونه نرم کجا برم.
اگه قلبم‌و شکستن همۀ درارو بسته‌ن
درِ مِیخونه که بازه
مستی‌ام که چاره‌سازه
بعد از این سراغم‌و از شبِ مِیخونه بگیر
بعد از این سراغم‌و از مِی و پیمونه بگیر.
من میخوام به خونۀ خدا بِرم
اگه میِخونه نَرم کجا بِرم
نمیخوام کنارِ این مردمِ بیوفا بِرم
پیشِ کی عاشق و دیوونه‌‌و بی‌ریا بِرم.
آخرش مستای مِیخونه به‌دادم میرسن
ساقی و شراب‌و پیمونه به‌دادم میرسن.
بعد از این سراغم‌و از شبِ مِیخونه بگیر
بعد از این سراغم‌و از مِی و پیمونه بگیر.
من میخوام به خونۀ خدا بِرم
اگه میِخونه نرم کجا بِرم.
من که دل‌شکسته‌م از غمِ زمونه خسته‌م
اگه مستی‌ام نباشه مِی‌پرستی‌ام نباشه
دیگه چی تو زندگی درمونِ دردایِ منه
اگه مِیخونه نباشه پَس کجا جای منه.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
من میخوام به‌خونۀ خدا برم
اگه مِیخونه نرم کجا برم.
ای‌ماه من ای میر من ای‌کعبه و ای پیر من
منظورم از مستی توی ای‌عشق عالمگیر من
از مستی‌ام منظور تو خمخانه تو انگور تو
جانا سراپا نور تو از می تویی تفسیر من
آزادۀ دلبسته‌ام… دلبستۀ وارسته‌ام
صد پارۀ نگسسته‌ام… ای‌عشق تو زنجیر من
بی‌می کجا میخواره‌امبی‌لطف تو بیچاره‌ام
غمدیدۀ غمباره‌ام ای‌وای از این تقدیر من
از عشق زیباتر تویی از اشک والاتر تویی
از گریه بالاتر تویی در این شبِ دلگیر من
ای ماهِ من، ای میرِ من ای‌کعبه و ای پیر من
بگذر که خواهم بگذری باز از سر تقصیر من
بگذر که خواهم بگذری باز از سر تقصیر من
دلی دارم بلای عشق‌و دیده
مصیبت‌های دنیارو کشیده
بمیرم من واسه اون دلشکسته
که چون من خِیری از دنیا ندیده.
من از این شب، شبِ هجران چهگویم
از این گردونۀ گردون چهگویم
تو که چشمات طبیبِ دردِ من نیست
من از دردایِ بی‌درمون چهگویم.
غم‌و درد و پریشونیم از اینه
که میدونم جدایی در کمینه
هزارون غم زدن خنجر به‌جونم
چهگویم کارِ این دنیا همینه.
در دلم ابر تو میبارد عشق
سینه‌ام داغ تو را دارد عشق
باورم نیست کسی از غم تو
دلِ دیوانه نیازارد عشق
باورم نیست کسی زخم تو را
بر دلِ خون شده نگذارد عشق
آن غریقم که نترسد از موج
تَن به دریای تو بسپارد عشق
تَن به دریای تو بسپارد عشق
واسه من که دل‌شکسته‌م
از غمِ زمونه خسته‌م
اگه مستیم نباشه مِی‌پرستیم نباشه
دیگه چی تو زندگی درمونِ دردایِ منه
اگه مِیخونه نباشه پَس کجا جای منه.
من میخوام به‌خونۀ خدا برم
اگه مِیخونه نرم کجا برم.
اگه قلبم‌و شکستن همۀ درارو بسته‌ن
درِ مِیخونه که بازه مستی‌ام که چاره‌سازه
بعد از این سراغم‌و از شبِ مِیخونه بگیر
بعد از این سراغم‌و از مِی‌و پیمونه بگیر.
غم و درد و پریشونیم از اینه
که میدونم جدایی در کمینه
هزارون غم زدن خنجر به‌جونم
چهگویم کارِ این دنیا همینه.
در دلم ابرِ تو میبارد عشق
سینه‌ام داغِ تو را دارد عشق
باورم نیست کسی از غمِ تو
دلِ دیوانه نیازارد عشق.
بعد از این سراغم‌و از شبِ مِیخونه بگیر
بعد از این سراغم‌و از مِی و پیمونه بگیر.
من میخوام به خونۀ خدا بِرم
اگه میِخونه نَرم کجا بِرم.
شبایِ مستی مِیخونه قشنگن واسه من
مردمِ میخونه‌ها یار و یه‌رنگن واسه من.
خواننده هایده
آهنگ‌ساز فرهنگ شریف
تنظیم‌کننده محمد حیدری
