نامه - هایده
سلام ای بهترینم هنوز عاشقترینم
اگر از آشیونه دورِ دورم
غمِ عشقت تو قلبم مونده با من
از اون خوابی که اسمش زندگی بود
همون عشقو همون غم مونده با من.
نگیری عشقو از من که میمیرم بهغربت
دلم با دردِ این عشق
یه عُمره کرده عادت
تو ویرون من یه سرگردون
فلک کارش همینه
منو رسوای عالم کرد
خودش رسواترینه.
ندیدی گریههامو نخوندی قصههامو
به اونجایی رسیدم که گم کردم خدامو.
چه بنویسم از این دنیا
به دنیا دل نبندید
فقط یک آهه و یک دَم
به فردا دل نبندید.
نگیری عشقو از من
که میمیرم به غربت
دلم با دردِ این عشق
یه عُمره کرده عادت.
چی بنویسم از این دنیا
که دنیامون همینه
منو رسوای عالم کرد
خودش رسواترینه.
شبا با اشکِ چشمام نوشتم قصههامو
به اونجایی رسیدم که گم کردم خدامو.
تو ویرون، من یه سرگردون
بهدنیا دل نبندی
فقط یک آهه و یک دَم
بهفردا دل نبندی.
سلام ای بهترینم هنوز عاشقترینم
شبای غربت اینجا سردِ سرده
فقط شبدردِ بیخوابیم قشنگه
عزیزم زندگی معنای درده
فقط این عشق و بیتابیم قشنگه.
میگفتی آسمون آبیش قشنگه
شبا اون رنگِ مهتابیش قشنگه
عزیزم اینشبا اصلاً قشنگ نیست
فقطشبدردِ بیخوابیش قشنگه.
خواننده هایده
آهنگساز سعید دیهیمی
تنظیمکننده احمد پژمان