حسن شماعی زاده به خاطر تو
تو سایهگاهی واسۀ غریبِ خسته از سفر
یه آشیونی واسۀ پرندۀ شکستهپَر
تو ساده هستی مثلِ گُل
گُلی که دوره از خزون
یه آیینه هستی واسۀ تمومِ عشقِ باغبون
خوشم… خوشم…
که عشقِ تو واسهم عزیز و ساده بود
وای اگه خدای من تورو به من نداده بود
وای اگه خدای من
تورو به من نداده بود.
همیشه فکر میکنم که آفریده اونخدا
تمومِ عشقِ عالمو برای عشقِ ما دو تا
بهخاطرِ تو عاشقِ
همین دو روزِ هستیام
مسافرِ شبونۀ همین شبایِ مستیام.
تو با منی که با من این زمونه باوفا شده
خدا بهیُمنِ عشقِ ما خدای عاشقا شده.
به غُربتی که با منه تو با ترانه میرسی
بهدادِ دردِعشقِ من چهجاودانه میرسی
خوشم… خوشم
که عشقِ تو واسهم عزیز و ساده بود.
وایاگه خدای من تورو به من نداده بود
وایاگه خدایِ من رتورو بهمن نداده بود.
همیشه فکر میکنم که آفریده اونخدا
تمومِ عشقِ عالمو برای عشقِ ما دو تا
بهخاطرِ تو عاشقِ
همین دو روزِ هستیام
مسافر شبونۀ همین شبایِ مستیام.
تو با منیکه با من این زمونه باوفا شده
خدا بهیُمنِ عشقِ ما خدایِ عاشقا شده.
به غُربتی که با منه تو با ترانه میرسی
بهدادِ دردِعشقِ من چهجاودانه میرسی
خوشم … خوشم
که عشقِ تو واسهم عزیز و ساده بود
وایاگه خدای من تورو به من نداده بود
وایاگه خدای من تورو به من نداده بود.
۲۰ مارج ۱۹۸۷
خواننده حسن شماعیزاده
آهنگساز حسن شماعیزاده
تنظیمکننده منوچهر چشمآذر